Pierwszy Regionalny Dziecięcy Sejmik Ogniskowy
Rezolucja I-go Regionalnego Dziecięcego Sejmiku Ogniskowego
Dziecko to też obywatel
DRODZY DOROŚLI!
Dzieci z Konina i Powiatu Konińskiego, zebrane 5 grudnia 2005 roku na I Regionalnym Dziecięcym Sejmiku Ogniskowym, po uważnym wysłuchaniu wystąpień reprezentantów poszczególnych ognisk i świetlicy Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, przedstawiają postulaty, których spełnienie przez dorosłych przyczyni się do poprawy naszego życia.
Jesteśmy tak jak dorośli obywatelami, ale nie mamy jeszcze możliwości zrealizowania naszych postulatów, dlatego zwracamy się do Was z prośbą pomoc.
Świetlice i ogniska gdzie spędzamy dużo czasu chcielibyśmy aby były miejscami o dobrych warunkach z pożytecznym dla nas wyposażeniem. Korzystanie na co dzień z dostępu do komputera i Internetu jest warunkiem naszego rozwoju, pozwoli nam nadążyć za współczesnym światem. Sprzęt sportowy, rekreacyjny, możliwość korzystania z boisk, basenów, bezpiecznych placów zabaw umożliwi nam rozwój fizyczny i pozwoli bezpiecznie oraz pożytecznie spędzać czas wolny. Ogniska i świetlice wyposażone w ciekawe, nowoczesne gry edukacyjne i inne materiały dydaktyczne umożliwią nam rozwijanie zainteresowań. Aby bezpiecznie poruszać się po naszych miast niezbędne są ścieżki rowerowe oraz sygnalizacja świetlna na ruchliwych ulicach i przejściach dla pieszych. Dużą przyjemnością dla nas są zaproszenia do kin i domów kultury, gdzie możemy obejrzeć ciekawy film lub teatrzyk.
Wielu z nas marzy o tym, aby choć raz w roku wyjechać na kolonie lub zimowisko. Niektórzy z nas nigdy nie widzieli jeszcze morza czy gór. Lubimy tez podróżować, a wycieczki do ciekawych miejsc są dla nas wielką atrakcją. Na koniec chcielibyśmy zaapelować do wszystkich – nie podoba nam się gdy dzieci są popychane i wyzywane przez kogokolwiek, czy to swoich rówieśników czy dorosłych.
A o biciu nas NIE MA MOWY!!!!!! My mówimy głośno – NIE !!!!. Jest to dla nas przykre i zapewne nikt nie chciałby być tak traktowany – tego jesteśmy pewni !!! Szanujmy się i postępujmy wobec siebie tak, jak sami byśmy tego chcieli.
Prosimy was, jako dorosłych , a zarazem ludzi odpowiedzialnych za los dzieci – zróbcie wszystko, aby dzieci tym bardziej te małe, czuły się kochane i bezpieczne. Może nie myślimy i nie mówimy jak dorośli, ale to nie znaczy, że nasze słowa i poglądy są mniej ważne. Oczekujemy, ze będziecie nas traktować poważnie i nie będziecie ignorować naszego zdania czy opinii.
Tak jak wy, my również jesteśmy obywatelami naszego ukochanego kraju i jako obywatele mamy wszyscy takie same prawa.
Zróbmy wszystko, by żyło nam się lepiej. Wierzymy że wspólnie możemy więcej.